In 1952 maakte  Riedel van Kleef  haar grammofoonplatendebuut met het kwartet Ger van Leeuwen. De twee (78-toeren) platen werden in de Rhythme van februari 1953 besproken door Pieter Sweens, die onder meer schreef: ‘Het is een goed besluit van Omega geweest om deze kantjes van het succesvolle radiocombo uit te brengen, waarvan twee met zang van de vocale ontdekking uit Tilburg: Riedel van Kleef. Zij krijgt de hoogste punten (een 9+ !) voor haar Engelse uitspraak. Af en toe kan men slechts vermoeden dat Riedel een Nederlandse is!'

 

Als vocaliste trad op Riedel van Kleef. Ondanks de betrekkelijk weinige uitzendingen met Jan Mol en Ger van Leeuwen is zij al een bekende figuur in de Nederlandse vocalistenwereld geworden en zij was dan ook haar plaats op dit jazzevenement volkomen waardig'.
Bijna een jaar later maakte Riedel haar laatste studio-opnamen met het kwartet van Ger van Leeuwen in Duitsland.

 

Riedel van Kleef vond het fantastisch bij het kwintet van Ger van Leeuwen, maar voor een beroepscarrière voelde ze niet veel: ‘Telkens op en neer naar Hilversum is zo vervelend en ik kan niet zonder mijn twee peuters...'
In 1953 organiseerde Paul Acket in het Scheveningse Kurhaus een evenement onder de naam ‘Jazz at the Kurhaus'. Het was de Nederlandse tegenvoeter van Norman Granz' Amerikaanse ‘Jazz at the Philarmonic'-concerten. Ook Riedel van Kleef was er bij. 

 

Na haar vertrek bij Ger van Leeuwen zong zij nog een tijdje bij het trio van Jurriaan Andriessen, alias Leslie Cool en bij het KRO Dansorkest van Klaas van Beeck.